Psalm 7 vers 15-18
Wie onrecht ontvangt en kwaad in de schoot draagt,
Die brengt ook boosheid ter wereld.
Wie valkuilen graaft en uitdiept,
Die valt in de kuil die hij groef.
Zijn sluwheid keert zich tege hemzelf,
Het kwaad komt neer op zijn eigen hoofd.
Soms pieker ik zo over het Kwaad en het feit dat het lijkt alsof het overwint. Ook Goede Vrijdag lijkt zo’n moment dat het Kwaad zegeviert.
Zelfs Hij die als hij beschimpt werd niet terugsloeg, sloegen ze aan het kruis.
De wereld lijkt niet te willen of te kunnen horen naar Hem die het goede met haar voor heeft.
Zelfs de staat Israel, voor een deel bestaande uit mensen die afstammen van het volk der belofte, lijkt te geloven in het aanhoudende onrecht van de bezetting van een ander volk.
Maar die staat kan dat niet alleen. Waarom wordt zij gesteund door een Wereldmacht die zegt te geloven in vrijheid voor een ieder?
Wellicht brengt vrede geen geld in het laatje…….Harry Kissinger schijnt ooit gezegd te hebben: voor ieder tank die wij Israel verkopen, verkopen we er tegelijkertijd 4 aan de Arabische buurlanden.
Wat te zeggen van de steun die dankzij de legitimiteit van Israel’s bezetting ook andere landen impliciet verkrijgen die rechten met voeten treden. De boost die de Homeland Security industrie verkrijgt, exportproduct bij uitstek van Israel, allemaal uitgetest op de Palestijnse bevolking. Terrorisme Proof.
Het net gelanceerde boek van Shir Hever: The Political Economy of Israel’s Occupation geeft veel te denken.
Brengt mij terug bij mijn vraag: zal het Kwaad te overwinnen? Eén ding is zeker:
Wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in. Of het troost is, dat is maar de vraag, wij gunnen niemand in de kuil te vallen. Wel is het de loop der dingen, en wellicht ter lering………
Geen opmerkingen:
Een reactie posten