Is Hamas de werkelijke reden voor de stagnatie van het vredesproces of wil Israel zich gewoon niet terugtrekken uit de bezette gebieden?
Jan Elshout, publicist, deed onderzoek naar de statuten van de Israëlische partijen.
Wat blijkt: vrijwel alle programma's van Israëlische politieke parijen gaan uit van Groot-Israël, inclusief de Westoever. In de statuten van Likud van premier Netanyahu staat dat Israël nooit een Palestijnse staat zal toestaan ten Westen van de Jordaan. Waarom horen wij dat geluid niet luid en klaar in Nederland? Waarom wordt er alleen met de vinger gewezen naar Hamas? Dat zou een terroristische organisatie zijn die de vernietiging van Israel nastreeft.
Floor Janssen beschrijft in haar onderzoek voor het Clingendael Instituut hoe Hamas een ontwikkeling doormaakte. Terwijl Fatah de belangen van de eigen bevolking verkwanselde zette Hamas de strijd tegen de bezetting van Gaza, Oost-Jerusalem en de Westoever voort. In de Oslo-akkoorden was naleving van de VN- resoluties niet gegarandeerd. Dit was voor Hamas onverteerbaar. Tussen de regels door heeft Hamas Israel inmiddels wel degelijk in zijn bestaan erkend binnen de grenzen van 1967. Zelfs na dat ook uitgesproken te hebben werd Jamal Mansour in 2000 geliquideerd. Waarom was dat geen terroristische daad van Israel?
Waarom heeft het Westen de uitkomst van democratische verkiezingen in 2005 niet erkend en moeten de Palestijnen voorgeschreven krijgen op wie zij mogen stemmen? Wat is ons belang bij het afschilderen van Hamas leden als terroristen terwijl zij in haar programma manifest van 2006 de bereidheid uitspreekt om binnen internationale rechtskaders te handelen? Laten we ons niet gek laten maken door gemakkelijke leuzen en blijven luisteren naar mensen die het goede zoeken.
