EAPPI presentatie in Breda

Op 18 februari a.s. zal Kathinka Minzinga aan de hand van een PowerPoint Presentatie in Breda iets vertellen van haar ervaringen op de West Bank. Zij was van augustus – november 2009 als accompanier werkzaam op de Westelijke Jordaanoever namens de Wereldraad van Kerken. Het EAPPI programma, Ecumenical Accompaniment Programme Palestine and Israel, draait met vrijwilligers die in een zestal plaatsen wonen te midden van en met de Palestijnen.

Door zo te leven onder de bezetting ervaren Christenen van over de hele wereld gedurende drie maanden onder welke omstandigheden Palestijnen leven en bieden door hun aanwezigheid op risicovolle plaatsen bescherming aan boeren, scholieren, arbeiders en actievoerders,
zie www.eappi.com

U bent allen van harte welkom.
Datum: Donderdag 18 februari 2010
Plaats: Markuskerk, Hooghout 96, 4817 ED Breda
Aanvang 20.00 uur, vanaf 19.30 uur is de kerk open.

Brochure Ervaringen van een waarnemer in de West Bank

Ik heb de weblogs die ik schreef gedurende mijn verblijf in de West Bank gebundeld. Ze zijn bij Kerk in Actie te bestellen via Feije Duim of bij mijzelf.
Wellicht een idee om de brochure te gebruiken om op een kringavond de ontwikkelingen in Palestina te bespreken?

Symphony of dialogue

In verband met het 10-jarige jubileum speelt Symfonieorkest De Philharmonie een mediterraan programma met als hoogtepunt een bijzondere opdrachtcompositie van de Turkse componist Evrim Demirel. De compositie “Symphony of dialogue” gaat over de overeenkomsten en verschillen tussen de islam, het jodendom en het christendom, hun clash maar ook over de verzoening en vrede tussen deze drie grootste monotheïstische wereldgodsdiensten op aarde. De teksten worden in het Arabisch, Hebreeuws, Latijn, Turks en Engels gezongen en komen uit het Nieuwe Testament, Oude Testament en Koran. In deze tijden kan het stuk bijna als een politiek statement worden gezien: het gaat over de clash of civilisations en vervolgens een mogelijke verzoening tussen Jodendom, Christendom en Islam met een Joodse bariton, een Turkse tenor en een westerse sopraan.

Herhaling op zaterdag 16 januari, 10.55 - 11.25 uur, Nederland 2
Wilt u het programma nu beluisteren? Knip en plak onderstaande link!

Het uur der waarheid

Op 22 december jl werd in Utrecht het zgn. Kairos document uit Palestina overhandigd:
“Het uur van de waarheid. Een woord van geloof, hoop en liefde uit het hart van het Palestijnse lijden”.
Father Jamal Khader, één van de opstellers van het document was overgekomen uit Bethlehem om het document te overhandigen aan vertegenwoordigers van diverse kerkelijke gremia: de PKN, de Raad van Kerken, de RK bisschoppenconferentie en de Oudkatholieke kerk
Ik ben zelf lid van het Comité van Aanbeveling van het document en stond paf van de vergevingsgezinde en verzoeningsgerichte toon van het document.
Vandaar dat ik oprecht verbaasd was dat er niet hartelijker gereageerd werd op de inhoud. Dit heeft blijkbaar te maken met de angst om de achterban te polariseren en met de discussie die vooraf al in de media was losgebarsten.

Het document is bedoeld is als een schreeuw om hoop, een brief aan het Palestijnse en Israëlische volk en de wereldgemeenschap met de vraag om niet meer zwijgend toe te zien terwijl het Palestijnse volk wordt onderdrukt. Het document is te downloaden van de website van de pkn. Elementen die behoorlijk veel aandacht kregen in de pers : de oproep om een start te maken met een systeem van economische sancties en boycot tegen Israël. Al langer werd opgeroepen tot boycot van producten die afkomstig zijn uit de settlements. Er is nu verwarring over de reikwijdte van de oproep.
Verder vallen nogal wat kopstukken over de term "Israëlische bezetting". Volgens algemeen aanvaarde regels van internationaal recht is er echter wel degelijk sprake van een “bezetting” en die duurt al zo lang dat er inmiddels sprake is van een grote urgentie. Vanuit die urgentie doet dit document een oproep aan palestijnen, Israëli's en onder meer ons Westerse Christenen.
Ten slotte wordt gesteld dat de Palestijnen Israel niet zouden erkennen. Nergens zie ik dat in het document terugkomen. Vanaf 1988 heeft de Palestijnse Autoriteit Israël erkend en dat is ook de basis van de Oslo akkoorden. De vraag die nu wordt gesteld aan Israel is om het leed van de Palestijnen te erkennen. Het document is een hartenkreet, een oproep aan de harten van mensen om te horen naar het lijden van de medemens.